گردشگری مازندران در آزمون بحران ؛پاسخگویی، اخلاق حرفه‌ای و همبستگی ملی

یادداشتی از زبان دل و خرد ، برای روزهای دشوار وطن
در روزهایی که طنین آژیرهای خطر، جای خنده ی کودکانه را گرفته و دود و آتش بر پهنه آسمان ایران سایه افکنده است، مردمانی از دل تهران و شهرهای دیگر با چشمانی نگران و دل‌های آشفته، ناگزیر از کوچ موقت شدند نه برای تفریح و سفر، که برای پناه گرفتن از هجوم و جنگی ناخواسته که جان عزیزانشان را تهدید می‌کند. اینان همان مردمانی اند که دیروز، مهمان سفرهای گردشگری ما در روزهای خوش بهار و و تابستان و به گونه ای چهار فصل سال بودند. همان‌هایی ،که در جشنواره‌های محلی، در اقامتگاه‌های بوم گردی،د ر هتل‌ها و رستوران‌های مازندران طعم نان محلی و چای لب دوز و لب سوز کوهپایه‌های البرز را چشیدند، و با لبخندشان رونق و رمق به اقتصاد گردشگری این دیار بخشیدند.

امروز اما این آمدن ، بوی سفر نمی‌دهد، بوی اضطرار می‌دهد، بوی دود، بوی آوار جنگ ،وبوی اندوه خانه‌های ویران و رها شده ،اینان نه مسافران، که مهمانان مجروح زمانه اند. هموطنانی که از سر اجبار، راهی خانه دوم شان شدند :مازندران و ما مردمان این دیار سبز علویان و مهمان نواز، د ر آزمونی بزرگ ایستاده‌ایم، آزمونی که نه فقط اخلاق و فرهنگ ،که انسانیت و خرد را می‌سنجد. امروز بیش از هر زمان، ما مازندرانی‌ها باید به سنت دیرینه خود، که همان مهمان دوستی و سخاوت و مهربانی است، جامه عمل بپوشانیم.
تجربه ی ما در صنعت گردشگری،ا مروز باید رنگ تازه‌ای بگیرد؛ رنگ همدلی از اصناف و بازاریان گرفته تا رانندگان، ا اقامتگاه داران، رستوران داران ،شوراهای روستا و دهیاران، مدیریت شهری و شوراهای شهر، و در یک کلام تمام مدیران مقصد گردشگری استان مازندران ،اعم از بخش‌های دولتی و خصوصی، تشکل‌های حرفه‌ای سازمان‌های مردم نهاد همه و همه باید آستین مهر بالا بزنند، و شرایط را برای حضور این عزیزان، با انصاف و همراهی فراهم کنند. امروز نفع ما ،نه در سود تجاری، که در سودای انسان دوستی و تعهد ملی نهفته است.
باشد که با رفتار و گفتارمان، مرهمی شویم بر زخم‌ها این هم میهنان رنج دیده .
از استاندار عملگرا، توسعه‌گرا وعملیاتی و میدانی که از ساعات اولیه وارد این عرصه شدند ا ز دستگاه‌ها و نهادهای اجرایی، فرمانداری‌ها، شهرداری‌ها ،هتل‌ها و انواع مراکز اقامتی، صنوف مختلف و سازمان‌های مردم نهاد ،انتظار می‌رود در این مسیر با تمام توان همراهی و حمایت نمایند. در نهایت، چه زیبا گفت سعدی بزرگ
بنی آدم اعضای یکدیگرند /که در آفرینش ز یک گوهرند
چون عضوی به درد آورد روزگار/ دگر عضوها را نماند قرار
باشد که در این روزهای سخت، همبستگی و بزرگواری مردم شریف مازندران، بار دیگر الگویی درخشان از فرهنگ ایرانی و اسلامی را به منصه ظهور رساند .
دکتر مهران حسنی کارشناس ارشد گردشگری وعضو انجمن متخصصان گردشگری ایران

اشتراک گذاری این مطلب در :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

جستجو

اشتراک گذاری این مطلب در :